Nederlands

Ik sta voor de spiegel.

Wat moet ik aan? Moet ik make-up op? Ben ik niet te dik.

Ik doe mijn haar in een staart en doe me kleren aan.

Bah, wat had ik hier geen zin in.

Ik besluit toch maar wat makeup op te doen. Mijn twijvels komen weer.

De kleren die ik aanhad waren erg ' normaal'. Straks ben ik te saai. Of vinden ze me raar.

Ik kijk nog een keer in de spiegel.

Nee, geen makeup.

Nadat ik mijn tas heb gepakt loop ik naar beneden om te ontbijten. Langs de trap, weer een spiegel. Ik kijk weer.

Misschien moet ik toch maar wat anders aandoen. Miscchien moet ik juist wat aandoen wat ik zelf leuk vind, dat ze dan me meer accepteren. Of ze accepteren me niet eens, dan zit ik het hele jaar alleen. Oke, ik ga gewoon dit aanhouden en ik zie wel hoe het gaat. Zo moeilijk is dat toch niet, vrienden maken? Of wel. Ik ben niet zo spontaan als andere meisjes. En eerlijk gezegt ben ik ook niet de dunste. Maargoed, als ik gewoon naar iemand toe ga dadelijk, zal diegene vast wel iets tegen me zeggen. En al zegt diegene niets, dan ben ik tenminste niet meer alleen.

Ik ga aan de eettafel zitten.

Moet ik wel ontbijten als ik mezelf al niet zo dun vind?

Ik blijf twijvelen. Volgens mij is dit wel de moeilijkste dag van mijn leven. Om erbij te kunnen horen.

Mijn eerste schooldag.